هداف بنیادین مدرسه آیات در یک صفحه

تربیت انسان

اگر از ما بپرسند نظام تربیتی مدرسه آیات به دنبال چه اهداف کلان تربیتی است، به شما می گوییم: ما می خواهیم با راعایت اولویت بندی زیر ، این اهداف را دنبال کنیم:

صفر  – باید یادمان باشد که ما با انسان سر و کار داریم.

انسان بما هو انسان ، یعنی موجودی که فطرت دارد و خداوند او را با نعمت های ویژه ای هدایتی خاص نموده است. عقل ، عواطف و احساسات ، اختیار ، کمال گرایی ، خداجویی ، اخلاق مداری ، حقیقت طلبی و… از مهمترین شاخصه های اوست.

لذا هر کار تربیتی یا آموزشی یا… که با او انجام می شود ، نه تنها باید در راستای رشد انسانیت دانش آموز باشد ، بلکه بایستی اولین هدفش ، تعالی انسانیت او باشد.

۱- تربیت انسان سالم (جسمی، روحی و روانی)

مساله بعدی ، سلامت روح و جسم دانش آموز است. چه بسیار از کارهایی که معلمان و خانواده ها برای درس کودک انجام می دهند ، در حالی که سلامت روح او را به مخاطره انداخته اند. چه بسیار فارغ التحصیلانی که به مدارج بالای علمی و آموزشی رسیده اند ولی به قیمت از دست دادن سلامت جسم و غفلت از این بُعد وجودی…

نسل گذشته ی ما سرشار از خاطراتی است که بخاطر چند کلام آموختن در مدرسه ، شادبی و طراوت دوران کودکی ، سلامت و قدرت نوجوانی و جوانی و هزاران نعمت دیگر را فدای چند مدرک کاغذی کرده اند که در نهایت سودی هم برایشان نداشته است…

لذا ما معتقدیم : شأن اول مدرسه ، حفظ و تقویت سلامت روح و جسم دانش آموز است. و این هدف متعالی ، اصل و مقدمه ی همه ی اهداف بعدی می باشد.

۲- تربیت انسان سالم و توانمند

پس از تضمین سلامت ، به عنوان هدف مبنایی ، به سراغ توانمندی و قدرت می رویم.

بیا قوی شو اگر عزم زندگی داری

که در نظام طبیعت ضعیف پامال است.

تمام شاخصه های قدرت مانند قدرت جسمی ، قدرت فکری ، قدرت علمی و آموزشی و نهایتاً قدرت روحی ، از اهداف بعدی رشد یک کودک در مدرسه آیات است. بنابراین آموزش دروس مدرسه ، در راستای همین هدف قرار خواند گرفت. زنگ ورزش ، زنگ تفکر ، و بسیاری از فعالیت های جنبی تربیتی دبستان در همین راستاست.

ما معتقدیم لازمه ی آموزش بسیاری از مفاهیم دینی و اخلاقی و تربیتی ، همین توانمندی و قدرت متربی و دانش آموز است. اگر دانش آموزی از درون دارای روح متعالی و توانمندی نباشد، چگونه می توان فضائل اخلاقی چون عزت نفس ، عفو و گذشت ، صبر و استقامت و… را به او آموزش داد.

اگر انسانی توانمند و دارای روح رشد یافته نباشد ، چگونه می توان از مفاهیم چون مسوولیت اجتماعی و ارزش های انسانی برای او سخن گفت؟

اگر فردی به دلیل ضعف در آموزش ، در سالهای آینده نتواند شغل و درآمد مناسبی داشته باشد، به راستی چگونه می تواند به مفاهیم متعالی تری از زندگی بیندیشد؟ و بتواند به دیگران نیز کمک رسانی نماید؟

به همین دلیل معتقدیم ابتدای امر بایستی ظرفیت ها و توانمندی های بالقوه متربی را رشد داد ، سپس به تعلیم دین و اخلاق و تربیت او پرداخت. که انبیا هم خود چنین بوده اند و هم با مردمشان چنین کرده اند.
۳- تربیت انسان سالم و توانمند و اخلاق مدار

در مرتبه بعد ، باز هم به سراغ بُعدی مهم از انسانیت متربی می رویم و آن اخلاق است. وقتی به شرایط اولیه نبوت انبیا می نگریم ، می بینیم که عده ای در همان دعوت اولیه ، دعوت را پذیرفته و ایمان می آورند ، عده ای دیر تر ، عده ای خیلی دیر و نهایتاً عده ای هم هیچگاه ایمان نمی آورند. اما به راستی راز این تنوع در چیست؟ آیا در رنگ و ظاهر و شکل افراد است؟ یا این که به واقع ، گروهی ناخودآگاه به دلایلی ، آن دعوت اولیه را با روح و جان خود منطبق می بینند و به آن گرایش پیدا می کنند؟

ما فکر می کنیم همین دلیل را دارد. اما سوال دیگری که پیش می آید این است که چرا عده ای دعوت پیامبران را با روح خود هماهنگ و همسان می پندارند و عده ای درست در مقابلند؟

جواب روشن است: به خاطر آن که دین خدا با درون و روح آنها سنخیت داشته و احساس می کنند آنچه در پی آنند ، در این دین نهفته است. و آن اخلاق و انسانیت است. به همین دلیل است که اکثر مخالفان سرسخت انبیا را فراعنه و نمرودها و قلدران عالم بودند.

و از دیگر سو ، انسان های خطرناکی که در بستر بعضی ادیان و یا خرده فرهنگ های آن دین شکل می گیرند ، نوعاً از جایی به بعد یاد می گیرند بعضی فضائل اخلاقی را فدای آرمان شان کنند. به عنوان مثال صهیونیستها یا دواعش و امثالهم که داعیه دینی دارند، از جایی به بعد می بینند بین آن دین  و اعتقاداتش و اخلاق ، نمی توانند جمع کنند و ناچار می شوند یکی را فدای دیگری نمایند.

به همین دلیل در فرهنگ اسلامی ما این همه تاکید بر تهذیب و تربیت اخلاقی انسان ها شده است.

۴- تربیت انسان سالم توانمند اخلاق مدار موحد (خدا باور)

توحید اصل ، محور و همه ی دین است. پیامبر ما وقتی مبعوث شد ، از مردم خواست تا به یگانگی خدا ایمان آورند تا رستگار شوند. اگر بخواهیم فعالیت دینی مدرسه را در یک چیز خلاصه کنیم ، آن یک چیز توحید است. ما معتقدیم هر نوع تعلیمات دینی ، فرع بر خداشناس تر شدن و خداباور تر شدن متربی است. به همین دلیل:

آموزش و توجه مساله ی توحید به لحاظ زمانی ، مقدم بر سایر معارف دینی است.

در همه آموزشهای دینی مانند آموزش قران ، حدیث ، معارف اهلبیت ع و…  بایستی نسبت آن آموزش با توحید هم برای مربی و هم متربی روشن بوده و نهایتاً همه ی آموزشها به توحید و خداشناسی و خداباوری ختم گردد.

به لحاظ وزنی و کمّی ، وزن تعلیمات توحیدی و توجه به ذات اقدس خداوند ، بایستی از همه ی برنامه های دینی بالاتر و پر رنگ تر باشد.
۵- تربیت انسان سالم توانمند اخلاق مدار موحد مسلمان

نبوت حضرت ختمی مرتبت و ایمان به او و کتابی که از طرف خداوند آورده است، و باور به معاد به عنوان مهمترین خبری که آورده ، مهمترین معارف دینی بعد از توحید است. گاهی اوقات در لابلای مناسبت های تقویمی و برنامه های مذهبی رایج دبستان ها ، یادمان می رود که جایگاه پیامبر ، قرآن و معاد ، چقدر در فرهنگ اسلامی برجسته و حائز اهمیت است. به همین دلیل بارها و بارها برنامه هایی که از حیث رتبه ای ، بعد از توحید و اسلام هستند ، هم از نظر رتبه و جایگاه و هم از نظر شروع تعلیم آنها ، مقدم بر آن دو می شوند و به مرور در ذهن متربی ، نظام هماهنگ فرهنگ معارفی اسلام ، تبدیل به یک نا نظام ناهمگون می شود که به سلایق افراد و گروه های مختلف ، هر جزئش در مقایسه با اسلام راستین ، کوچک یا بزرگ شده است.
۶ – تربیت  انسان سالم توانمند اخلاق مدار موحد مسلمان شیعه

پس از باور و شناخت توحید و نبوت ، طبیعتاً سوال پیش می آید که ادامه این راه بعد از پیامبر ، چگونه باید باشد؟ ارتباط امروز خداوند با ما و ما با او از چه طریق است؟ و پس از پیامبر چه کسی صاحب امر بندگان خداست؟

وجود امام ، پاسخ مهمترین سوالات اعتقادی پس از پذیرش نبوت است. معرفی و آشنایی با نظام ولایت خداوند ، انتقال ولایت الله به پیامبر ص و بعد از او به ائمه ، معرفی امامان پس از پیامبر ص و بیان تاریخی و شناسنامه ای ایشان ، معرفی مقام و جایگاه حقیقی امام در عالم و معرفت به مقام شامخ او ، انس و الفت به امام ، اطاعت از او ، شناخت و فهم فرمایشات باقی مانده از ائمه ع به عنوان حدیث ، و نهایتاً این که پیروی و تربیت به سبک فرهنگ ائمه ع و فرهنگ شیعی ، از اهداف این مرتبه می باشند.
۸- تربیت انسان سالم توانمند اخلاق مدار موحد مسلمان شیعه انقلابی

اگر بپذیریم که خداوند دین و عیال خود را که همانا بندگانش هستند بعد از پیامبر ص رها نمی کند و نظام و اشخاصی را برای ادامه یافتن این مسیر تعیین می نماید ، با همان استدلال نمی پذیریم که در دوران غیبت تعیین تکلیف وضعیت شیعیان و سایر بندگان الهی انجام نشده باشد. لذا موضوع حکومت اسلامی در زمان غیبت و سپردن امر شیعیان به فقها و تشکیل حکومت اسلامی ، امری کاملاً درون مذهبی و قابل اثبات است.

مطلب دیگر نیز تربیت انسانهایی در این فرهنگ گفتمانی است. انسانهایی توانمند ، آرمانگرا ، مومن و عملگرا که بتوانند در آخرالزمان دو جبهه ی همیشگی تاریخ ، نقش آفرینی کنند. و غایت مدرسه آیات ، تربیت چنین انسان هایی است.

 

مدل تعلیم قرآن و معارف دبستان قرآنی آیات

در زمستان سال ۹۸ ، پس از دعوت مسوول محترم دروس معارف و عربی دفتر تالیف کتب درسی وزارت آموزش و پرورش از دکتر رسول محمدزاده مدیر و موسس مدارس آیات ، دو جلسه حدوداً سه ساعته با حضور جمعی از اساتید ، اندیشمندان و صاحبنظران تعلیم و تربیت قرآنی و همچنین مولفان کتب درسی این حوزه ، ایشان به تبیین نظام تعلیم و تربیت دینی دبستان پرداخته و مورد استقبال و لطف بی نظیر اساتید و صاحبنظران قرار گرفت. موضوع این دو جلسه از قرار زیر است:

جلسه اول : مبانی و اصول نظام دبستان های آیات

جلسه دوم: شیوه و مدل آموزشی دبستان آیات

ویدئوهای این جلسات پس از ویرایش و حذف برخی زوائد ، تقدیم شما می گردد:

جلسه اول : اصول و مبانی نظام تربیتی دینی آیات

قسمت ۳

قسمت ۲

قسمت ۱

جلسه دوم: شیوه اجرا و مدل تربیتی دینی آیات 

 

قسمت ۲ 

قسمت ۱

 

قسمت ۴

 

قسمت ۳